O zawodzie kominiarza

Według naszej tradycji, widząc kominiarza, należy jak najszybciej złapać się za guzik. Ma to przynieść szczęście. Jednak skąd pochodzi ten zwyczaj? W przeszłości zawód kominiarza był bardzo niszowy. Często bywało tak, że na kilka osad zdarzał się dosłownie jeden. Podróżował więc od osady do osady udrażniając przewody wentylacyjne. Jak łatwo się domyślić, kominiarz mając do czynienia z sadzą bywał ubrudzony od stóp do głowy. Dlatego każda szanująca czystość swojego domostwa gospodyni chciała, aby kominiarz przyszedł do niej jako pierwszej. Widząc wiec nadchodzącego kominiarza – łapała go za guzik i ciągnęła do swojego domu. Ta u której zawitał najpierw – uważana była za szczęśliwą. W praktyce miała po prostu dużo mniej do sprzątania.

Inna legenda głosi, że pewien kominiarz uratował córkę bogatego człowieka. Ten w akcie wdzięczności ofiarował kominiarzowi strój, który posiadał 14 pięknych złotych guzików z kamieniami szlachetnymi. Kominiarz dumnie nosił swój strój. Jednak pewnego dnia, zachaczył jednym z guzików podczas pracy na dachu. Guzik ów spadł na ziemię gdzie został znaleziony przez kobietę. Ta sprzedała guzik a za uzyskane pieniądze kupiła lekarstwa dla dziecka, które pomogły mu przeżyć. Kominiarz był szczęśliwy, że ten drobny zbieg okoliczności komuś pomógł. Od wtedy przyjęło się, że strój kominiarza ma 6 guzików po lewej stronie, 6 po prawej oraz 1 pod szyją. Legenda ta choć dawno zapomniana – przyczyniła się do powstania tradycji znanej do dziś.